Warsztat dekoratorski działający w 1963 roku przy Rue du Pont Saint Martial 71 bis. Brak bliższych informacji o powstaniu i działalności.

Charles Ahrenfeldt urodził się w Niemczech w 1807 roku. W latach 30. XIX wieku rozpoczął import porcelany do Nowego Jorku, jednak w latach 40. przeniósł się do Paryża, gdzie otworzył studio dekoratorskie.
Około roku 1859/1860 otworzył w Limoges firmę eksportową, a od ok. 1884 roku prowadził w Limoges studio dekoracji porcelany.

Po jego śmierci firmę przejął syn - Charles J. Ahrenfeldt, który w 1896 roku wybudował fabrykę porcelany w dzielnicy Montjovis (Limoges).
Dyrektorem fabryki został M. Grob - wcześniejszy przedstawiciel firmy w Zurichu. Przejął on fabrykę w 1917 roku i prowadził ją do śmierci w roku 1934. Fabryka produkowała wysokiej jakości porcelanę i otrzymała Grand Prix na Wystawie Art Deco w Paryżu w 1925 roku.
Grob zmarł w 1934 roku, a fabrykę przejęła wdowa po nim, zaś w 1958 roku przejąła ją grupa finansowa. Fabrykę zamknięto w roku 1969.

Wytwórnia tablic pamiątkowych założona w 1900 roku przy Faubourg de Paris 27. W 1950 roku została przeniesiona na Rue Leclerc. Brak bliższych informacji o powstaniu i działalności.

François Alluaud (1739 - 1799) kupił w 1788 roku manufakturę porcelany w Limoges przy Rue Bobillot 2, znaną jako Du Comte d'Artois, która działała do 1793 roku. W tym samym czasie wraz z Michelem Vanierem był właścicielem fabryki porcelany w Bordeaux.
W 1797 r. założył fabrykę przy Rue des Anglais 3 w Limoges.

Po śmierci ojca prowadzenie fabryki przejął najstarszy syn, 22-letni François Alluaud II (do pożaru w 1808 roku). W 1805 r. wraz z bratem Jean-Baptiste Clément założyli Société Alluaud (Towarzystwo Alluaud) i wspólnie kupili fabrykę Jouberta Monnerie w Limoges, która funkcjonowała do roku 1814 oraz otworzyli składy w Paryżu i Tuluzie.
W celu zmniejszenia kosztów produkcji firma weszła w posiadanie kamieniołomów skalenia w Chanteloube oraz kopalni kaolinu w Saint-Yrieix.

W roku 1814 Towarzystwo Alluaud zmienia nazwę na Alluaud Frères (Bracia Alluaud) i przenosi się do większej fabryki w dzielnicy Casseaux, w której dyrektorem technicznym pozostawał Jean-Baptiste Clément do 1823 roku.
Gdy fabrykę opuścił Jan-Baptiste, do ojca dołączają dwaj synowie: Victor i Amédée, a w latach 1839 - 1845 również Amédée Vandermarcq.

Przedsiębiorstwo pozostawało w rękach rodziny Alluaud do roku 1876, kiedy po śmierci Amédée w 1872 r. i Victora w 1786 przejął je Charles Field Haviland, który ożenił się z wnuczką François Alluaud II w 1858 r.

Artysta malarz, projektant i dekorator porcelany - Eugene Alluaud - syn wielkiego Francois Alluaud II, nabył w 1896 roku fabrykę Labesse Jean-Baptiste przy Rue Carpenter 23/25 w Limoges i prowadził ją do roku 1901. Wówczas otworzył pracownię dekoratorską w swoim domu przy Rue Grange-Garat (Limoges).
W latach 1915 - 1925 powrócił do malowania pejzarzy, a następnie dekorował porcelanę dla H&A Balleroy Frères, L. Bernardaud & Cie, i R. Havilanda pod nazwą Alluaud & Co. W 1925 r. otrzymał nagrodę na wystawie sztuki dekoratorskiej w Paryżu.

Po praktykach odbytych w fabryce w Sevres, Rene Frugier wydzierżawił w 1899 roku fabrykę Tanneries w Limoges, którą odkupił w 1907 r. Frugier specjalizował się w produkcji porcelanowych naczyń żaroodpornych. W 1910 roku fabrykę rozbudował i przemianował na L'aluminite S.A..
W czasie pierwszej wojny światowej produkował naczynia laboratoryjne oraz szkło żaroodporne.
Po wojnie powrócił do produkcji naczyń.

W roku 1964 fabryka została przejęta przez Porcelaine Haviland.

W 1737 roku bracia Massie uruchomili fajansarnię w Limoges. Wkrótce przyłączyli się do nich bracia Grellet, a później także Fournerat. Po odkryciu złóż glinki kaolinowej w 1767 r. w fabryce zaczęto wytwarzać wyroby porcelanowe. Od 1773 roku jej patronem został hrabia d'Artois. W roku 1784 roku fabrykę kupił król Ludwik XVI i funkcjonowała dalej jako spółka zależna fabryki porcelany w Sevres pod nazwą Manufacture Royale. Jej dyrektorem został młodszy z braci Grellet, a od roku 1788 funkcje tę pełnił François Alluaud.
W roku 1793 fabryka została znacjonalizowana pod nazwą Ancienne Manufacture Royale, a w 1796 kupili ja 3 byli pracownicy: Joly, Joubert i Cacate. F. Alluaud odkupił udziały od Joly, a w dwa lata później uruchomił własną fabrykę w oparciu o dzierżawione złoża kaolinu.

Od 1817 roku fabryka miała wielu właścicieli...

W latach 1929 - 1986 funkcjonowała pod nazwą Societe Porcelainiere, jednak nadal używała starego znaku. W 1986 właścicielami zostali Bernardaud i M. Denis Vesperien i obecnie zajmuje się dekoracją białej porcelany od Bernardaud.

Henri Ardant i Pierre Poncet zostali partnerami w 1854 roku i produkowali wyroby artystyczne w starej fabryce Du Comte d'Artois w Limoges przy Rue Bobillot 2. Poncet wycofał się ze spółki w 1858 roku.
Ardant zmienił nazwę firmy na Henri Ardant & Cie., którą prowadził przy Rue Cruveilher 6, zatrudniając 150 pracowników.
W roku 1878 do spółki przystąpił zięć Ardanta - Raymond Laporte. Kiedy Henri Ardant zmarł w 1883 roku firmę przejęli Raymond i Maurice Laporte, kontynuując produkcję wyrobów artystycznych z biskwitu.
W 1890 roku firmę przejął A. Laternier.